Yalçınkaya, babasının vefat ettiği gün ambulansın etrafından ayrılmayan babasının köpeğinin yaptıklarını da ilk kez Empati’de anlattı.
NTV ekranlarında yayınlanan, yapımcılığını BBO Yapım’ın, sunuculuğunu Ahmet Mümtaz Taylan’ın üstlendiği Empati’ye ünlü yemek şefi Mehmet Yalçınkaya konuk oldu, Yalçınkaya yaşanmış gerçek hikayelerle Empati kurarken, yaşamına dair çok özel notlar paylaştı.
Babam öldüğünde üzülür müyüm diyen Mehmet, şu an rüyasında görmek için yalvarıyor
Mehmet Yalçınkaya: Babam öldüğünde acaba üzülecek miyim derdim kendime… Onu çok severdim içten içte, ama çok az zaman geçirdiğim ve uzak kaldığımız için babamla ilgili üzülür müyüm diyordum.
Öyle değilmiş. Nasıl yandım! Çok özlüyorum. Babamı bu kadar özleyeceğimi bilseydim, babama daha çok sarılırdım, daha çok koklardım. Bu benim için çok kötü travmadır…
Bir insan aile büyüklerine, ne kadar çalışırsa çalışsın niye zaman fazla harcayamaz? Dolayısıyla, babam öldüğünde üzülür müyüm diyen Mehmet, şu an rüyasında görmek için yalvarıyor!
MEHMET ŞEF’İN BABA YADİGARI: DUMAN
“Duman ambulansın etrafını tırmalıyor babamı bırakmak istemiyordu. Ben orada insanlığımdan şüphe ettim!”
Mehmet Yalçınkaya: Duman beni yaralayan bir hayvandır. Babam pandemide vefat etti, cenazeyi hızlı kaldırmamız gerekiyordu, ambulansla evinin önüne getirdik babamı.
Duman, ambulansı tırmalıyordu. Tabii orada herkes ağlıyor, ciddi bir olaydır bu benim için, hayvanlara dönmem için ciddi bir olaydır. Sonra biz Duman’ı ambulansın etrafından alamadık, ambulansın etrafında dönüyordu, tırmalıyordu, babamı bırakmak istemiyordu.
Ben orada insanlığımdan şüphe ettim!
Hoca, camide “Şu anda bizim burada ettiğimiz dualar mı, yoksa benim aşağıda gördüğüm hayvanın sahibinin etrafındaki yakarış mı dedi. O gün hayvanlar benim için çok başka yere geldiler. Deprem bölgesinde bir taraftan insanlara hizmet ederken, diğer taraftan hayvanlara da yardım ettik.
Mehmet Yalçınkaya deprem bölgesinde yaşadığını anlattı:
Bir tane beyefendi uzakta bekliyor. Çekingen. Siz niye bekliyorsunuz almıyorsunuz dedik, dedi ki “ben isteyemem, bir fabrikam vardı yıkıldı, 6 katlı evim vardı, altında 4 Mercedes arabam vardı, bugün size pirinç istemeye geldim” dedi.
Bunu gördüm… Hayatı sorgulamaya başladım. Fabrikası olan bir adam, evleri arabaları var, sabahleyin 5 buçukta adamın cebinde 10 lira yok! Bunu gördüğünüz an her şeyi sorguluyorsunuz… Bunu görünce diyorsun ki “boş ver kardeşim!”
